Categorie: Quotes

Unsubscribe

Posted on by Kristof

Sinds enkele dagen schrijf ik me uit voor zo’n 30 mails per dag. In het boek 4000 weeks van Oliver Burkeman zegt hij dat het onvermijdelijk is om te kiezen en te gaan voor wat hij noemt The Art of Creative Neglect.

Om meer neen te zeggen, zodat je ja luider wordt.

Deze woorden over neen en keuzes van Elizabeth Gilbert raakten een gevoelige snaar.

“It’s all too easy to assume that this merely entails finding the courage to decline various tedious things you never wanted to do in the first place. In fact it’s much harder than that. You need to learn how to start saying no to things you do want to do, with the recognition that you have only one life.”

The Midnight Library

Posted on by Kristof

Ik had al lang geen fictie meer gelezen. Toen ik echter de beschrijving las van The Midnight Library wist ik het: dit is er eentje voor mij.

Eén leven. Veel varianten. Gefundenes fressen voor iemand die vaak twijfelt na een keuze.

En ik had gelijk. Het is een intrigerend boek en concept, maar vooral doorspekt met weergaloze passages.

“Bertrand Russell wrote that ‘To fear love is to fear life, and those who fear life are already three-parts dead’. Maybe that was her problem. Maybe she was just scared of living. But Bertrand Russell had more marriages and affairs than hot dinners, so perhaps he was no one to give advice.”

“Are you all right?’ Dan asked, when he came into the bedroom. His voice, she realised, didn’t sound like she remembered. It sounded emptier. A bit colder. Maybe it was tiredness. Maybe it was stress. Maybe it was beer. Maybe it was marriage. Maybe it was something else.”

“We had all kinds of great. But you were right to finish it. You did the right thing, in the cosmic order of things. There is no rejection, there is only redirection.”

Bliss.

Betere keuzes

Posted on by Kristof

Keuzes waarvan je niet weet dat ze bestaan, kan je niet maken. Je vermogen om keuzes te maken wordt beperkt door je context en kennis.

Als je die context uitbreidt, neemt ook je aantal opties toe. Je kan beter geïnformeerde beslissingen maken. Als je keuzes beter worden, dan worden ook de gevolgen van je keuzes beter.

Daarom is het belangrijk om nieuwe mensen te leren kennen, boeken te lezen en nieuwe inzichten te vergaren. Zo doorbreek je je huidige paradigma’s en ruil je ze in voor andere en betere.

James Mattis, ex-minister van Defensie van de VS, plaatst je met plezier met beide voeten op de grond: “If you haven’t read hundreds of books, you are functionally illiterate and you will be incompetent because your personal experiences aren’t broad enough to sustain you.”

Kortom: laat je verrassen door nieuwe informatie. En evolueer.

Everything looks like a failure in the middle

Posted on by Kristof

Rosabeth Moss Kanter, professor aan Harvard, maakte deze sterke, en bemoedigende, observatie.

Tijdens de meest projecten heeft je emotionele staat een U-vorm. Je start met volle enthousiasme iets waarvan je vermoedt dat het heel interessant zal zijn. Eindigen doe je dan ook weer op een wolkje omdat je het einde van het project kan ruiken. Almost done deal.

Tussen begin en einde, in de dieperik, zit het harde werk. Je worstelt met twijfel. Je plan ligt aan duigen en tegenslagen zorgen ervoor dat je ver verwijderd bent van je verwachtingen.

Dan is het belangrijk om te blijven beseffen dat (tijdelijke) mislukking een wezenlijk onderdeel uitmaakt van iedere onderneming of iedere verandering. En vooral door te zetten.

Het is in dat licht dat de woorden “Everything looks like a failure in the middle” van Rosabeth Moss Kanter helemaal tot hun recht komen.

Zwart of wit, nooit grijs

Posted on by Kristof

Dit advies van choreografe Martha Graham tegen een jonge danseres bracht me vanochtend tot stilstand.

“But,” I said, “when I see my work I take for granted what other people value in it. I see only its ineptitude, inorganic flaws, and crudities. I am not pleased or satisfied.”

“No artist is pleased.”

“But then there is no satisfaction?”

“No satisfaction whatever at any time,” she cried out passionately. “There is only a queer divine dissatisfaction, a blessed unrest that keeps us marching and makes us more alive than the others.”

De schaamte voorbij

Posted on by Kristof

Als ik mijn eigen stem op de radio hoor, is dat vervelend. Niet enkel voor mij, maar ook voor de rest van de wereld.

Het enige wat me nog ongemakkelijker maakt, is enkele passages lezen uit mijn logboek van een paar jaar geleden. En hoe ik toen dacht hoe ik de wereld al doorgrond had. Hoe zeker ik wel was dat er nog weinig paradigmashifts zouden volgen. Ik kon er niet verder naast zitten. Schaamrood. Wangen.

Ik heb me over die retrospectie vaak heel ongemakkelijk gevoeld. Tot ik onlangs een interview met Alain de Botton las.

“Anyone who isn’t embarrassed of who they were last year probably isn’t learning enough.”

Sindsdien voel ik met niet meer heel ongemakkelijk over mijn verleden. Enkel ongemakkelijk.