Penthouse of basement?

Logan Ury, de auteur van het datingboek How not to die alone, gebruikt een simpele manier om een date te beoordelen: de “penthouse of basement-methode”.

Stel je na de date de vraag: “Kreeg ik extra energie van deze persoon of kostte dit me energie?”

Een penthouse persoon zorgt ervoor dat je energieniveau stijgt. Je voelt je creatief, geïnspireerd en opgewekt. Ze trekken je omhoog.

Denk nu aan iemand die je lusteloos en passief doen voelen. Waarbij je energieniveau duidelijk daalt. Dat is je basement persoon. Ze halen je naar beneden. De Harry Potter-equivalent is een dementor. Wezens die niet dood zijn, maar ook niet echt leven.

Kortom: als je op een date bent, of in ieder ander gesprek, stel je dan onderstaande vraag.

“Gaat dit eindigen in het penthouse of in de kelder?” en trek daaruit je conclusies.

Altijd onderweg

We zijn nooit echt aanwezig in projecten. We zien projecten als een opstapje naar het volgende, grootsere project en genieten niet van de reis, maar hebben enkel oog hebben voor de volgende bestemming.

Dit fragment uit het geweldige boek ‘Four Thousand weeks‘ van Oliver Burkeman omschrijft het treffend.

“Alan Watts explained with characteristic vigour: Take education. What a hoax. As a child, you are sent to nursery school. In nursery school, they say you are getting ready to go on to kindergarten. And then first grade is coming up and second grade and third grade … In high school, they tell you you’re getting ready for college. And in college you’re getting ready to go out into the business world … [People are] like donkeys running after carrots that are hanging in front of their faces from sticks attached to their own collars. They are never here. They never get there. They are never alive.”

Hetzelfde geldt voor alles wat voor je pensioen gebeurt. Voor velen is werk een verplichte oefening die je moet afleggen voor je met pensioen mag. En dan, kan je écht gaan leven.

Laten we niet langer wachten. Laten we nu leven.

Blootstelling

Kennis is de sleutel tot het stellen van doelen en bron van opportuniteiten. Je kunt niets nastreven waarvan je niet weet dat het bestaat.

Blootstelling is de eerste bron van doelen. Wat je nu nastreeft, is gebaseerd op waar je aan bent blootgesteld.

Wees nieuwsgierig en zoek nieuwe bronnen om je aan bloot te stellen.

Terug naar de tekentafel

Als je terug naar de tekentafel moet, dan wordt dat vaak smalend gezegd. Alsof je je ervoor moet schamen.

Integendeel: de tekentafel is een interessante plaats en opent een nieuwe wereld aan mogelijkheden.

Ieder van ons zou regelmatig beter meer tijd doorbrengen aan de tekentafel.

Unsubscribe

Sinds enkele dagen schrijf ik me uit voor zo’n 30 mails per dag. In het boek 4000 weeks van Oliver Burkeman zegt hij dat het onvermijdelijk is om te kiezen en te gaan voor wat hij noemt The Art of Creative Neglect.

Om meer neen te zeggen, zodat je ja luider wordt.

Deze woorden over neen en keuzes van Elizabeth Gilbert raakten een gevoelige snaar.

“It’s all too easy to assume that this merely entails finding the courage to decline various tedious things you never wanted to do in the first place. In fact it’s much harder than that. You need to learn how to start saying no to things you do want to do, with the recognition that you have only one life.

Goed hout

Situaties kunnen uitdagend, vervelend of hels aanvoelen. Of zelfs zijn. Op zo’n momenten is het belangrijk om je eraan te herinneren dat je niet groeit als alles je voor de wind gaat. Het is diep water dat je wilt doorzwemmen. Geen ondiep water.

Douglas Malloch vat het treffend samen in ‘Good timber‘.

Good timber does not grow with ease
The stronger wind, the stronger trees.

Horizon van 25 jaar

Ik las onlangs het boek The 25-year framework van Dan Sullivan. Dan Sullivan helpt met Strategic Coach ondernemers om beter te, euh, ondernemen.

Het lezen van het boek is een logisch gevolg dat ik ondertussen de gezegende leeftijd heb van 40. Een moment om stil te staan van waar we komen, waar we heen gaan en hoe we dat gaan doen.

Ik heb gewerkt voor start-ups, scale-ups en voor eigen bedrijven. Ik heb alle keerzijden, en voordelen van alle fases, gezien.

Ik ben nu op zoek om de waan van de dag te laten plaatsmaken voor langetermijndenken. Commitment. Daarom prikkelde de titel van het boek me. Het gaat in tegen de FOMO-cultuur en het ik-moet-zoveel-mogelijk-experimenteren-en-als-het-me-niet-aanstaat-na-een-week-dan-stop-ik-ermee. Het kernpunt is net een weg inslaan en daar de komende 25 jaar onwijs goed in worden. Meester in je vak.

De kernvraag is: “Wat als je de komende 25 jaar maar één focus had?”

Ik onthoud 10 punten uit het boek waarom ik er alvast werk van zal maken.

1. Juiste doel
Als je nu doelen kiest die je over 25 jaar ook wilt, kun je er zeker van zijn dat het sterke, tijdloze doelen zijn waar je je aan zult houden – en die het waard zijn om eraan vast te houden.

2. Snelheid wordt minder belangrijk
Je hebt plots niet 8 kwartalen om je doel te bereiken, maar 100. Dat betekent dat ieder kwartaal uiteindelijk maar één procent is van je doel. Dat haalt meteen een groot deel van de druk van de schouders. Dat is geen vrijgeleide om te gaan lanterfanten, maar plaatst alles wel in het juiste perspectief.

3. Competitief voordeel
Veel van je concurrenten werken op korte termijn. van potentiële concurrenten die op korte termijn werken. De meeste mensen kunnen iets niet geen 25 jaar volhouden.

4. Vooruitgang, geen perfectie
Deze strategie elimineert de verwachting dat je altijd verbluffende resultaten op korte termijn moet produceren. Het mag wel eens een kwartaal tegenzitten.

5. Diepgang
De ruimte van 100 kwartieren geeft je de ruimte om constant te bouwen en te verbeteren, maar ook om je echt te concentreren op taken en projecten en er de tijd voor te nemen in plaats van je er doorheen te haasten.

6. Research & development
Beschouw alles van je verleden als research en development. Je was aan het experimenteren. Er was veel vallen en opstaan. Uitzoeken wat werkte en wat niet. Nu bereid je je voor op een ander, veel groter en spannender spel. Je gaat nu de waarde van die ervaring maximaliseren en vermenigvuldigen.

7. Vrije dagen, focusdagen en bufferdagen
Zorg voor een gezonde mix tussen deze 3 type dagen. Vrije dagen voor herbronning, focusdagen voor productiviteit en bufferdagen voor voorbereiding. Door de verjongingsdagen blijf je scherp. Door de productieve dagen bereik je steeds grotere en betere resultaten en en door mijn planningsdagen blijft de organisatie om je heen groeien.

8. Geduldiger luisteren
Je kan nu de volledige aandacht aan anderen geven. Je bent niet gehaast. Door dat je meer tijd hebt om te luistere nen te inspireren worden anderen steeds meer gemotiveerd om nieuwe dingen te denken, zeggen en doen. Het inspireert, in plaats van de creativiteit van anderen uit te roeien.

9. Kies bewust
Houd er rekening mee dat hoe meer dingen je op je lijst zet om in een kwartaal gedaan te krijgen, hoe sneller de tijd zal versnellen en hoe minder je zult bereiken. Als je wilt dat de tijd langzamer gaat, beperk dan je lijst tot slechts de 5 belangrijkste multiplierprojecten de voortgang elk kwartaal gedurende een periode van 25 jaar continu zullen versnellen.

10. Moving future
Stel jezelf iedere kwartaal deze 4 vragen.

  1. Moreel:
    • “Wat waren mijn vijf beste prestaties van het afgelopen kwartaal?”
    • Dit zorgt voor voldoening en verhoogt je moreel.
  2. Momentum:
    • “Wat zijn de vijf aandachtsgebieden en vooruitgang die me op dit moment het meeste zelfvertrouwen geven?”
    • Dit bouwt je momentum op.
    • Naast je toenemende trots, voel je ook meer zelfvertrouwen omdat er een gevoel is dat de vooruitgang versnelt.
  3. Motivatie:
    • “Welke nieuwe dingen geven me het grootste gevoel van opwinding in de toekomst?”
    • Dit zorgt voor enthousiasme en zelfvertrouwen.
  4. Vermenigvuldigers:
    • “Als ik me zou kunnen concentreren op vijf dingen die het volgende kwartaal multipliers zouden zijn, wat zouden dat dan zijn?”
    • Dit zorgt voor focus in plaats van het eindeloze aantal dingen dat perfectionisten van zichzelf eisen gedurende elke drie maanden van hun leven.

“There are no unrealistic goals, only unrealistic deadlines.”

Dan Sullivan

The Midnight Library

Ik had al lang geen fictie meer gelezen. Toen ik echter de beschrijving las van The Midnight Library wist ik het: dit is er eentje voor mij.

Eén leven. Veel varianten. Gefundenes fressen voor iemand die vaak twijfelt na een keuze.

En ik had gelijk. Het is een intrigerend boek en concept, maar vooral doorspekt met weergaloze passages.

“Bertrand Russell wrote that ‘To fear love is to fear life, and those who fear life are already three-parts dead’. Maybe that was her problem. Maybe she was just scared of living. But Bertrand Russell had more marriages and affairs than hot dinners, so perhaps he was no one to give advice.”

“Are you all right?’ Dan asked, when he came into the bedroom. His voice, she realised, didn’t sound like she remembered. It sounded emptier. A bit colder. Maybe it was tiredness. Maybe it was stress. Maybe it was beer. Maybe it was marriage. Maybe it was something else.”

“We had all kinds of great. But you were right to finish it. You did the right thing, in the cosmic order of things. There is no rejection, there is only redirection.”

Bliss.