De schaamte voorbij

Als ik mijn eigen stem op de radio hoor, is dat vervelend. Niet enkel voor mij, maar ook voor de rest van de wereld.

Het enige wat me nog ongemakkelijker maakt, is enkele passages lezen uit mijn logboek van een paar jaar geleden. En hoe ik toen dacht hoe ik de wereld al doorgrond had. Hoe zeker ik wel was dat er nog weinig paradigmashifts zouden volgen. Ik kon er niet verder naast zitten. Schaamrood. Wangen.

Ik heb me over die retrospectie vaak heel ongemakkelijk gevoeld. Tot ik onlangs een interview met Alain de Botton las.

“Anyone who isn’t embarrassed of who they were last year probably isn’t learning enough.”

Sindsdien voel ik met niet meer heel ongemakkelijk over mijn verleden. Enkel ongemakkelijk.