Uitzonderlijk zijn vereist moed

Gemiddeld zijn is, zoals veel dingen in het leven, de gemakkelijkste weg. Het vereist weinig moeite, weinig risico, en nog minder commitment. Maar zoals het gezegde luidt, “het is makkelijk om gemiddeld te zijn”. Als je je nooit vastlegt op iets, geen risico’s neemt, angst hebt om iets nieuws te proberen, en veel tijd verspilt, dan zul je waarschijnlijk eindigen als een doorsnee persoon. Maar waarom zou je genoegen nemen met gemiddeld zijn?

Gemiddeld zijn betekent vaak stilstaan. Het is een veilige zone waar verandering zeldzaam is en groei nog zeldzamer. Het is een plek waar kansen onopgemerkt blijven en ambities onvervuld. Deze houding, waarbij je jezelf beperkt tot het minimum, leidt tot een leven dat wordt gekenmerkt door middelmatigheid en onbenut potentieel.

In tegenstelling tot gemiddeld zijn, vraagt het om moed om uitzonderlijk te zijn. Het vereist een commitment om te streven naar iets beters, om risico’s te nemen, om nieuwe dingen te proberen, en om je kostbare tijd zinvol te gebruiken. Het is een levenshouding die zich kenmerkt door een voortdurende drang naar verbetering, een nieuwsgierigheid naar het onbekende, en een vastberadenheid om te groeien.

Het vermijden van gemiddeldheid betekent niet dat je altijd moet streven naar het buitengewone of dat je nooit angst of twijfel zult voelen. Het betekent wel dat je deze gevoelens erkent en toch vooruitgaat. Het is het begrijpen dat elke stap buiten je comfortzone, hoe klein ook, een stap is richting een rijker en voller leven.

Dus, daag jezelf uit om meer te zijn dan gemiddeld. Gebruik je tijd wijs, neem weloverwogen risico’s en zet je in voor je doelen. Het pad naar uitzonderlijk zijn is misschien niet het makkelijkste, maar het is ongetwijfeld het meest belonend. Laat je niet beperken door de angst voor het onbekende of de comfort van middelmatigheid. Breek uit de norm en ontdek wat je echt kunt bereiken.

De Kracht van voorbereiding

Er is een wijsheid die vaak over het hoofd wordt gezien in onze jacht naar succes en vervulling. Archilochus, een oude Griekse dichter, verwoordde het treffend: “We don’t rise to the level of our expectations, we fall to the level of our training.” Deze woorden onthullen een diepe waarheid over de menselijke natuur en onze reis naar uitmuntendheid.

In een wereld waar dromen en ambities hoogtij vieren, vergeten we vaak dat onze verwachtingen slechts het beginpunt zijn. Ze zijn de kaarten die ons leiden naar onbekende bestemmingen, maar het is de reis – onze training en voorbereiding – die bepaalt of we er ooit zullen aankomen. Succes is niet het gevolg van wat we willen bereiken; het is het resultaat van wat we bereid zijn te doen om daar te komen.

Deze mindset is essentieel in elk facet van ons leven. Of het nu gaat om persoonlijke ontwikkeling, zakelijke aspiraties, of het bouwen aan sterke relaties, de kwaliteit van onze training bepaalt ons succes. Dit betekent niet dat we ons moeten overgeven aan eindeloze voorbereiding zonder actie, maar wel dat we actie moeten ondernemen met een fundament van solide training en kennis.

De metafoor van Archilochus nodigt ons uit om onze dromen en doelen te heroverwegen. In plaats van ons blind te staren op de top van de berg, moeten we onze blik richten op het pad dat erheen leidt. Wat zijn de vaardigheden, kennis en ervaringen die we nodig hebben om onze bestemming te bereiken? Hoe kunnen we onszelf trainen om de uitdagingen onderweg aan te gaan?

Training is niet enkel een reeks handelingen; het is een mindset, een levenshouding. Het gaat over het cultiveren van veerkracht, het ontwikkelen van expertise en het aanscherpen van onze intuïtie. Als we ons focussen op training, zullen we merken dat onze verwachtingen niet langer ongrijpbare dromen zijn, maar haalbare doelen.

Laten we onszelf uitdagen om de nadruk te leggen op onze training. Laten we de vaardigheden en kennis koesteren die ons dichter bij onze doelen brengen. Want als we dat doen, zullen we ontdekken dat we niet alleen onze verwachtingen overstijgen, maar ook onszelf.

Hoe grenzen groei bevorderen

Wanneer we denken aan een rivier, visualiseren we vaak een krachtige stroom water die zijn weg baant door het landschap. De bedding van de rivier, vaak onzichtbaar onder het glinsterende oppervlak, is cruciaal voor het vormen en leiden van deze stroom. Zonder deze bedding verliest de rivier zijn richting en kracht, en wordt het niet meer dan een modderpoel.

De metafoor van een rivier zonder bedding kan toegepast worden op vele aspecten van het leven en werk. Denk bijvoorbeeld aan een bedrijf zonder duidelijke strategie of structuur. Het kan veel energie en middelen hebben, maar zonder een bedding – een duidelijke richting en grenzen – verliest het zijn potentieel. Het wordt een verzameling van losse activiteiten, zonder synergie of doelgerichte beweging.

Een persoonlijke parallel is te vinden in onze eigen levens. Wanneer we zonder doel leven, zonder duidelijke waarden of principes die ons richting geven, kunnen we ons verloren voelen, zonder vooruitgang. We hebben een ‘bedding’ nodig – een set van richtlijnen, doelen en principes – die ons helpt onze energie te kanaliseren en onze persoonlijke groei te sturen.

In het bedrijfsleven, persoonlijke ontwikkeling, en zelfs in gemeenschappen, is het essentieel om structuren te bouwen die als bedding dienen. Deze structuren bieden de nodige grenzen en richtlijnen die ons helpen onze potentieel te realiseren. Ze stellen ons in staat om vooruit te gaan, om stromen van innovatie en creativiteit te leiden, in plaats van vast te zitten in de modder van stagnatie en richtingloosheid.

De reverse bucket list

We zijn allemaal bekend met het concept van een bucket list, een lijst van dingen die we willen doen voordat we… sterven. Maar wat als we deze lijst omdraaien? In plaats van te focussen op wat nog moet komen, wat als we stilstaan bij wat we al hebben bereikt? Dat is het idee achter de reverse bucket list.

In een wereld die constant vooruit kijkt, is het soms makkelijk om te vergeten wat we al hebben meegemaakt. Elke stap die we zetten, elk succes dat we behalen, is een moment dat het waard is om gevierd te worden. Maar in de drukte van het dagelijkse leven negeren we vaak deze successen. We zijn zo bezig met de volgende mijlpaal dat we niet stilstaan bij de reis die we al hebben afgelegd.

Een reverse bucket list nodigt ons uit om deze reis te waarderen. Het gaat erom dat we erkennen wat we al gedaan hebben en hoe ver we zijn gekomen. Dit kan variëren van persoonlijke prestaties zoals het afronden van een studie of het overwinnen van een angst, tot kleinere, maar niet minder belangrijke momenten, zoals een onvergetelijke reis of een bijzondere ontmoeting.

Wat deze benadering interessant maakt, is hoe het onze perceptie van succes verandert. Het stelt ons in staat om onze eigen reis te waarderen, in plaats van ons constant te vergelijken met anderen. Het herinnert ons eraan dat succes niet alleen ligt in wat we nog moeten doen, maar ook in wat we al hebben gedaan.

Deze benadering kan ook helpen bij het stellen van toekomstige doelen. Door te erkennen wat we al hebben bereikt, kunnen we beter begrijpen wat ons echt gelukkig maakt en wat we in de toekomst willen nastreven. Het is een manier om zowel het verleden te eren als de toekomst vorm te geven.

De ware confrontatie: onszelf overwinnen, niet de berg

De legendarische woorden van Edmund Hillary, “Het is niet de berg die we overwinnen, maar onszelf”, resoneren diep in de harten van hen die streven naar persoonlijke groei en zelfontplooiing. Deze uitspraak, afkomstig van de eerste man die de Everest beklom, gaat niet alleen over het beklimmen van fysieke bergen, maar ook over de innerlijke reis die we allemaal ondernemen.

De metafoor van de berg in Hillary’s quote vertegenwoordigt elke uitdaging of doel dat we in ons leven tegenkomen. De echte strijd, zoals Hillary benadrukt, is niet met de externe obstakels, maar met onszelf. Het is een strijd van wilskracht, doorzettingsvermogen, en zelfoverwinning.

Wanneer we geconfronteerd worden met uitdagingen, groot of klein, is onze eerste reactie vaak om de schuld te geven aan externe factoren – de steilheid van de berg, de weersomstandigheden, of andere externe hindernissen. Wat Hillary ons echter leert, is dat de sleutel tot overwinning ligt in het overwinnen van onze interne hindernissen – onze angsten, twijfels en beperkende overtuigingen.

Deze reis van zelfoverwinning vereist zelfkennis, moed en veerkracht. Het gaat om het erkennen van onze zwakheden en het werken aan onze mentale en emotionele kracht. Elke stap naar boven op de berg is een stap van zelfontdekking en zelfverbetering.

Edmund Hillary’s inzicht is een krachtige herinnering dat in de kern van elke uitdaging, de werkelijke vijand die we moeten verslaan, onze eigen beperkende gedachten en zelftwijfel zijn. Door onszelf te overwinnen, kunnen we elke ‘berg’ die het leven op ons pad plaatst, beklimmen.