Het recept voor ongeluk: rijkdom ten koste van welzijn

Als er één ding is dat we in onze jacht naar succes vaak vergeten, is het dat rijkdom op zichzelf geen garantie is voor geluk. Integendeel, een leven dat zich enkel concentreert op het accumuleren van rijkdom kan een direct recept zijn voor ongeluk. Dit wordt duidelijk als we zien hoe essentieel gezondheid en relaties zijn voor ons welzijn.

Laten we het eerst hebben over gezondheid. Deze is niet te koop, niet uit te besteden. Het is het fundament van ons dagelijks bestaan. Zonder gezondheid is het moeilijk om van de kleine dingen in het leven te genieten, laat staan van de grotere triomfen. En toch, in onze jacht naar meer, negeren we vaak de signalen van ons lichaam, overschrijden we onze grenzen en betalen we uiteindelijk de prijs.

Dan zijn er de relaties. Menselijke connectie, liefde, vriendschap – dit zijn de bronnen van echt geluk. Maar in een wereld waar succes vaak wordt gemeten in cijfers en bezittingen, worden relaties soms naar de achtergrond geduwd. We vergeten dat het de mensen in ons leven zijn die kleur en betekenis geven aan ons bestaan.

In de bedrijfswereld zien we een vergelijkbaar patroon. Bedrijven die enkel gericht zijn op winst en groei ten koste van werknemerswelzijn en ethische praktijken, vinden zichzelf vaak geconfronteerd met een reeks problemen – van personeelsverloop tot reputatieschade.

Het is dus essentieel om een balans te vinden. Rijkdom kan een deel van het geluk zijn, maar het mag nooit ten koste gaan van de fundamenten van ons welzijn: gezondheid en relaties. Ware voldoening komt van een holistische benadering van het leven, waarbij succes niet alleen wordt gemeten in materiële termen, maar ook in termen van persoonlijke en relationele gezondheid.

Tetris in het echt

In ons streven naar productiviteit en efficiëntie, ervaren velen van ons een fenomeen dat verrassend veel lijkt op het spelen van Tetris. In Tetris, een klassiek videospel, vallen blokken in verschillende vormen naar beneden, en de speler moet ze zo rangschikken dat ze een ononderbroken lijn vormen. Zodra een lijn compleet is, verdwijnt deze, waardoor ruimte vrijkomt voor meer blokken. Het klinkt eenvoudig, maar naarmate het spel vordert, vallen de blokken sneller en wordt het steeds uitdagender om alles op orde te houden.

Dit is een metafoor voor hoe velen van ons onze to-do lijsten behandelen. Elke keer als we een taak voltooien, voelen we een moment van opluchting en voldoening. Maar net als in Tetris, worden de verdwenen taken snel vervangen door nieuwe, die vaak in een sneller tempo op ons afkomen. Dit kan leiden tot een gevoel van nooit eindigende druk en angst – er is altijd meer te doen, en het lijkt erop dat de lijst nooit echt korter wordt.

Het probleem met deze Tetris-benadering van takenlijsten is dat het een spel is dat je niet kunt winnen. In Tetris, ongeacht hoe goed je speelt, uiteindelijk raken de blokken de bovenkant van het scherm en is het spel voorbij. In het leven, wanneer we onze takenlijst benaderen met de mentaliteit dat we ‘moeten winnen’, zetten we onszelf op voor frustratie en uitputting.

Wat als we in plaats daarvan onze benadering veranderen? Wat als we erkennen dat, net als Tetris, onze takenlijst nooit echt ‘af’ zal zijn, en dat dit oké is? Deze mentaliteitsverschuiving kan ons helpen om minder stress en meer voldoening te vinden in ons werk. Het gaat er niet om de takenlijst leeg te krijgen, maar om te genieten van het proces van het rangschikken van de blokken – het uitvoeren van onze taken – en het vieren van de kleine overwinningen onderweg.

Misschien is het tijd om onze takenlijst te zien als een spel van Tetris, waarbij het doel niet is om te winnen, maar om zo lang en zo goed mogelijk te spelen, genietend van elk gelukt moment, elke rij die we voltooien. Door onze focus te verschuiven van het afronden naar het uitvoeren, kunnen we de vreugde in ons werk hervinden en ons minder overweldigd voelen door de constante stroom van taken.

Focus op het belangrijkste

Stephen Covey, een toonaangevende denker op het gebied van leiderschap en persoonlijke ontwikkeling, herinnerde ons aan een fundamenteel principe: “De hoofdzaak is om de hoofdzaak de hoofdzaak te houden.” Dit eenvoudige, doch krachtige advies raakt aan de kern van zowel persoonlijke als professionele effectiviteit.

In een wereld vol afleidingen en een constant bombardement van informatie, is het gemakkelijk om van ons pad af te dwalen. We raken verstrikt in de waan van de dag, in de kleine dingen die, hoewel misschien urgent, niet essentieel zijn voor onze uiteindelijke doelen en waarden. Covey’s advies nodigt ons uit om terug te keren naar onze basis, om onszelf te heroriënteren op wat echt belangrijk is.

Maar hoe houden we de hoofdzaak de hoofdzaak? Ten eerste, door duidelijk te definiëren wat onze ‘hoofdzaak’ is. Dit vereist zelfreflectie en eerlijkheid. Wat zijn onze kernwaarden? Wat zijn onze lange-termijndoelstellingen? Vervolgens is het essentieel om onze tijd en middelen rond deze kernpunten te organiseren. Dit betekent soms nee zeggen tegen afleidingen en ja tegen activiteiten die ons dichter bij onze doelen brengen.

Het is ook belangrijk om regelmatig te evalueren of we op koers blijven. Dit kan door middel van zelfevaluatie of door feedback van anderen. Zijn de taken waaraan we werken, de projecten die we leiden, de relaties die we koesteren, echt in lijn met onze hoofdzaak?

Covey’s advies is niet alleen een richtlijn voor productiviteit; het is een recept voor een betekenisvol leven. Door de hoofdzaak de hoofdzaak te houden, creëren we een leven dat weerspiegelt wie we werkelijk zijn en wat we echt willen bereiken.